оригинал
1. Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,
Daß ich so traurig bin,
Ein Märchen aus uralten Zeiten,
Das kommt mir nicht aus dem Sinn.
Die Luft ist kühl und es dunkelt,
Und ruhig fließt der Rhein;
Der Gipfel des Berges funkelt,
Im Abendsonnenschein.
2. Die schönste Jungfrau sitzet
Dort oben wunderbar,
Ihr gold'nes Geschmeide blitzet,
Sie kämmt ihr goldenes Haar,
Sie kämmt es mit goldenem Kamme,
Und singt ein Lied dabei;
Das hat eine wundersame,
Gewalt'ge Melodei.
3. Den Schiffer im kleinen Schiffe,
Ergreift es mit wildem Weh;
Er schaut nicht die Felsenriffe,
Er schaut nur hinauf in die Höh'.
Ich glaube, die Wellen verschlingen
Am Ende Schiffer und Kahn,
Und das hat mit ihrem Singen,
Die Loreley getan.
переводы1. Ignoro, quid id sibi velit,
Tristissimus cur sim,
Antiqui aevi fabellam
Cur saepe volverim.
Vesperascit et frigescit,
Et Rhenus leniter it,
Cacumen montis lucescit,
Dum Phoebus occidit.
2. Sedet in summo montis
Virgo pulcherrima,
Auro nitet gemma frontis,
Se pectit auricoma.
Aureolo pectine pectit,
Carmen canens procul,
Mirandum id habet modum
Nec non virilem simul.
3. In cymba navitam mille
Angores feri tenent,
Non videt scopulos ille,
Ocli non si sursum vident.
Opinor undas devorare
Nautam cum navicula,
Effecit solo canendo
Lurleia id dea.
Tr. Frank 1998
1. I cannot determine the meaning
Of sorrow that fills my breast:
A fable of old, through it streaming,
Allows my mind no rest.
The air is cool in the gloaming
And gently flows the Rhine.
The crest of the mountain is gleaming
In fading rays of sunshine.
2. The loveliest maiden is sitting
Up there, so wondrously fair;
Her golden jewelry is glist'ning;
She combs her golden hair.
She combs with a gilded comb, preening,
And sings a song, passing time.
It has a most wondrous, appealing
And pow'rful melodic rhyme.
3. The boatman aboard his small skiff, -
Enraptured with a wild ache,
Has no eye for the jagged cliff, -
His thoughts on the heights fear forsake.
I think that the waves will devour
Both boat and man, by and by,
And that, with her dulcet-voiced power
Was done by the Loreley.
мой перевод
Не знаю я,как понять мне,
Зачем тоскую сейчас.
Зачем не идет из мыслей
Старинный этот рассказ?
Воздух прохладен,темнеет.
Рейн тихо течет.
И пламенем горы объяты,
Ведь скоро солнце зайдет.
Сидит там Дева морская
Прекрасна, как тот закат.
Блистают золотом пряди,
Маня собою взгляд.
Проходит гребень сквозь пряди,
Что золотом в солнца луче
Блестят,привлекая взгляды,
Покоясь на белом плече.
Звучит из уст ее алых
прекрасный.волшебный напев,
Что каждого привлекает
К прекраснейшей из дев.
Пловец в маленьком судне
К ней направяет штурвал
Не видит моряк,что несется
На склоны отвесных скал.
И знают теперь лишь волны,
Что юноша смерть встретил здесь,
И вновь поет Лорелея
Морякам их последнюю песнь.
Зачем тоскую сейчас.
Зачем не идет из мыслей
Старинный этот рассказ?
Воздух прохладен,темнеет.
Рейн тихо течет.
И пламенем горы объяты,
Ведь скоро солнце зайдет.
Сидит там Дева морская
Прекрасна, как тот закат.
Блистают золотом пряди,
Маня собою взгляд.
Проходит гребень сквозь пряди,
Что золотом в солнца луче
Блестят,привлекая взгляды,
Покоясь на белом плече.
Звучит из уст ее алых
прекрасный.волшебный напев,
Что каждого привлекает
К прекраснейшей из дев.
Пловец в маленьком судне
К ней направяет штурвал
Не видит моряк,что несется
На склоны отвесных скал.
И знают теперь лишь волны,
Что юноша смерть встретил здесь,
И вновь поет Лорелея
Морякам их последнюю песнь.